De slagerij van Izaäk Slager was gevestigd in de Scholestraat. Izaäk werd in 1863 in Steenwijk geboren. Hij stamde uit een slagersfamilie die al generaties in Steenwijk woonde. Zijn moeder was afkomstig uit Lemmer. Izaak groeide op in een gezin met negen kinderen.
Izaäk trouwde met Sara de Jong die evenals zijn moeder uit Lemmer kwam. Zij kregen drie kinderen: Philip, Levie en Simon. Philip en Levie vertrokken uit Steenwijk. Philip trouwde en ging wonen in Winterswijk waar hij een slagerij begon en Levie trouwde en ging in Apeldoorn wonen.Levie stierf in 1932. Izaäks zoon Simon werkte bij zijn vader in de slagerij en was actief lid van de Joodse gemeente. Hij zat in het bestuur. Later nam hij de slagerij over van zijn vader.
In 1930 trouwde Simon met Nettie de Levie, een slagersdochter uit Veendam. Samen gingen zij wonen in de slagerij in de Scholestraat. Zij kregen drie dochters: Sara (Sonja), Theresia (Trees) en Davidina (Dineke).
Simon moest eind juli 1942 aan het werk in Kamp Conrad, maar hij ontsnapte uit dit werkkamp. Zijn dochters waren toen al ondergebracht op drie verschillende adressen in het noorden van het land. Simon vertrok met Nettie naar Amsterdam en vandaaruit naar Den Haag. Ook Izaäk kwam naar Den Haag, maar hij ging in maart 1943 terug naar Steenwijk. Hij was één van de dertien joodse Steenwijkers die op 9 april 1943 naar Kamp Vught moesten. Hij bleef bijna anderhalf jaar in Kamp Vugt, maar in augustu 1944 bracht men hem naar Westerbork en daarna per trein naar Auschwitz waar hij, 81 jaar oud, direct naar de gaskamer moest.
Simon en Nettie werden op hun onderduikadres ontdekt door de SD. Via de Scheveningse strafgevangenis kwamen zij evenals Simons’ vader in Vught. Met hem ging Simon op transport naar Westerbork. Enkele dagen later kwam Nettie hier ook aan. Met z’n drieën zaten ze in één van de laatste transporten naar Auschwitz. Simon en Nettie konden nog werken en wie kon werken kon, bleef leven. Simon werd doorgestuurd naar het werkkamp Vaihingen ten westen van Stuttgart. In januari 1945 bezweek hij op 46-jarige leeftijd. Zijn broer Philip en diens hele gezin overleefden de kampen niet
Nettie, die op de drempel van de gaskamer van Auschwitz heeft gestaan, kon ontvluchten uit de kleedkamer. Ze kwam terecht in een kamp in Silezië dat op 6 mei 1945 werd bevrijd door de Russen. In juni 1945 kwam ze na een heel zware terugreis weer in Steenwijk aan. Ze werd herenigd met haar drie dochters en drie weken later had Nettie de slagerij in de Scholestraat weer geopend.
Vanaf dit adres zijn op 9 april 1943 ook weggevoerd:
Jacob Slager en Judith Slager-Spier. Zij moesten in opdracht van de bezetter in november 1942 hun woning aan de Rozenstraat 11 verlaten en hun intrek nemen in de woning van Jacobs broer Izak die op dat moment leeg stond omdat Izak, zijn zoon, schoondochter en kleinkinderen waren ondergedoken.
Ook Salomon de Lange en Henriëtte de Lange-van Gelderen werden uit hun huis gezet. In november 1942 verhuisden ze van Irisstraat 8 naar de woning van de familie Slager.
Voor Jacob en Judith liggen Stolpersteine in de Rozenstraat. Voor Salomon en Henriëtte zijn Stolpersteine gelegd in de Irisstraat
Hier aan de Scholestraat liggen Stolpersteine voor vader en zoon Izaäk en Simon Slager die de oorlog niet overleefden, maar er ligt ook een steen voor Nettie Slager-de Levie, een slachtoffer van de Sjoa, die de oorlog wel overleefde. Op haar steen staat: ‘gedeporteerd Auschwitz bevrijd’. Trees Troostwijk-Slager, de dochter van Nettie en Simon, was met haar man, dochter en kleinkinderen op 9 augustus van 2017 aanwezig bij het leggen van de stenen bij haar ouderlijk huis en hield daar een toespraak
Struikelsteen voor Izaak Slager
Adoptie steen
Deze steen is geadopteerd door Nick, Ryan en Mike de Boer.
Struikelsteen voor Simon Slager
Adoptie steen
Deze steen is geadopteerd door mevrouw Van Klinken-de Boer.
Struikelsteen voor Nettie Slager-de Levie
Adoptie steen
Deze steen is geadopteerd door Stichting Stolpersteine Steenwijk.
