• Spring naar de hoofdnavigatie
  • Door naar de hoofd inhoud
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Skip to footer

Struikelstenen in Steenwijk

Stichting Stolpersteine Steenwijk

  • Home
  • Nieuws
  • Joods Steenwijk
    • Film
    • Foto’s
    • De stenen spreken
    • Eekeringe – Levensverhalen
    • Lesbrief voor scholen in Steenwijk
  • Struikelstenen
    • Adressen
    • Namen
    • Gunter Demnig
    • Links
  • De stichting
    • Bestuur
    • Contact
    • Steun ons
    • Publicaties
      • Film
      • Lesbrief voor scholen in Steenwijk
      • De stenen spreken
      • Stolpersteinekaart
  • Contact
Home > Struikelstenen in Steenwijk > Adressen struikelstenen Steenwijk > Meester H. Tuttelstraat 11

Meester H. Tuttelstraat 11

Struikelsteen voor overgrootvader Johan Slager
Struikelsteen voor overgrootvader Johan Slager

Struikelsteen aan de Meester H. Tuttelstraat 11 voor


Sarah Katznelson-Slager held bij de steenlegging aan de Meester Tuttelstraat een toespraak over het leven van haar vader Johan;

Kop Steenwijker 17 september
Kop Steenwijker 17 september

Johan  Slager was mijn vader! In dit huis de Tuttelstraat 11 had ik geboren moeten worden. Maar de dingen zijn helaas heel anders gelopen.

Volgens de gegevens is Johan Slager vanuit het kamp Mechelen in België met Transport VII richting Auschwitz gestuurd. Wij weten dat dit transport in Kosol is gestopt. De mannen van 15 tot 55 jaar moesten uitstappen en dat ging niet op een niet zachtaardige manier. De trein reed daarna verder met de vrouwen en kinderen naar Auschwitz en die werden daar onmiddellijk vernietigd.

De mannen die uitgestapt waren werden  verdeeld over de talloze werkkampen, de Zwangarbeitzlager in het district Oberschlesien (nu Polen) ongeveer 80 Km ten noorden van Auschwitz. Ze zijn te vinden in de boeken van De Jong deel 8 tweede gedeelte blz: 752:

Deze kampen ressorteerden onder de Regierungspräsident van het district Oppeln, SS Brigade Führer Albrecht Schmelt . Zijn organisatie strekte zich uit tot geheel Silezië.

De kampen betroffen talloze Duitse ondernemingen die de gevangenen heel erg uitbuitten. Velen gingen er dood door uitputting en mishandeling. En werden weer aangevuld door nieuwe transporten. Er heerste hongersnood en mensen werden ziek  en de meesten gingen dood.

Het gehele jaar 1943 door vond achter de schermen een groot touwtrekken plaats.

tussen  de Organisatie Schmelts en het Reichssicherheitshauptamt die zoveel mogelijk joden wilde uitroeien  en niet tewerkstellen. De Organisatie Schmelt werd opgeheven per 1 April 1943 en de bewoners die nog over waren, werden verdeeld over het Auschwitz-complex  en  Gross-Rosen een vreselijk kamp ten noorden van Auschwitz.

Een emotioneel moment voor Sarah was de ontdekking van de namen van haar neven van moeders kant op het Joods kindermonument in Den Haag. Meer dan 2.200 namen van omgebrachte Haagse schoolkinderen staan op dit monument.
Een emotioneel moment voor Sarah was de ontdekking van de namen van haar neven van moeders kant op het Joods kindermonument in Den Haag. Meer dan 2.200 namen van omgebrachte Haagse schoolkinderen staan op dit monument.

Waarom vertel ik jullie dit zo uitvoerig?  Dat is omdat ik ongeveer een jaar geleden op het Joods Monument naast de naam van mijn vader  las dat hij in het  kamp Niederkirch is overleden. De oorzaak van zijn overlijden stond niet vermeld (ik vermoed door mishandeling en of slaag). Toen ik dit uitzocht, bleek dat er in Polen twee certificaten of documenten waren gevonden van al de tientallen destijds opgeheven Zwangarbeitslager en van duizenden dwangarbeiders die om het leven zijn gekomen waarbij ook mijn vader! Dat vind ik heel bijzonder en toevallig, nu nog na 75 jaar.

Van Aaron en de andere familie weten we niets. Alleen dat Aaron ook in de Kossol groep gezeten heeft  maar hij zat in een ander transport. Daarover  later meer.

Het enige levensteken dat wij hadden van mijn vader waren twee ansichtkaarten die mijn vader uit de trein gegooid heeft met bestemming de Jodenvereniging in België.  Op de eerste kaart stonden de volgende woorden :

Gaarne zou ik u willen verzoeken mijn vrouw E Slager Boutelje die 20 /8 bij u gekomen is uit het A Lager in Breendonk te melden, dat ik mij bevind in bovengenoemd Lager te Mechelen.  Ben goed gezond . Ben samen met de familie. Tevens vernam ik gaarne van u  waar mijn vrouw zich bevindt. Zij is zwanger en verwacht haar kind begin September.Met vriendelijke dank , Hoogachtend J Slager No 902-Stube 7
P.S. Deelt u haar s.v.p mede dat we waarschijnlijk binnenkort verder gaan.
Gaarne had ik spoedig bericht van u. Bij voorbaat mijn dank.

Op de maar gedeeltelijk leesbare tweede kaart schrijft hij :

Lieve schat  Excuseer dat……..ik zal brief …….geschreven ……zonder te hebben……
Waar we heen gaan weet ik niet . Ik gooi deze kaart uit de trein . Misschien is iemand zo vriendelijk hem te posten.
Als je goed bent , komen we beslist bij elkaar. Vast wel… spoedig.
Houd moed er is helemaal geen reden om je over mij ongerust te maken.
Doe dat vast niet
Zeker dat we elkaar gauw zien. Ontvang hartelijke groeten , met heel veel kussen
Van je liefhebbende man……komen in gezinsverband…..

Dit was het enigste en laatste teken van hem. Vol vertrouwen dat hem niets zou overkomen en geen weet van wat hem te wachten stond. Hij spreekt mijn moeder moed in; dat vind ik  heel heldhaftig van hem. Haast vier maanden heeft hij het uitgehouden. Toen bezweek hij op 23 december 1942.

Ik ben nog steeds bezig gegevens over hem te zoeken bij het N.O.D van mensen die samen met hem waren of hem gekend hebben , waar hij mischien begraven ligt. Tot nu nog tevergeefs.

Allen die hem gekend hebben zeiden dat ik heel veel op hem lijk ook uiterlijk. Toen Heiman de Leeuw een keer naar Israël kwam voor de eerste keer en mij op straat in Hadar- Am tegen kwam, kon hij wel 10 minuten geen woord uitbrengen toen hij mij zag.

Volgens verhalen was mijn vader een denker, een filosoof. Hij studeerde op de H.B.S al op zijn 16 verjaardag cum laude af. Hij zat altijd in de boeken en wilde dolgraag verder studeren maar dat mocht niet van zijn moeder. Hij moest in de zaak helpen waar hij niet geschikt voor was. Het hielp niet dat de leraren en hoofd van de school probeerden haar over te halen. Toen ze het eindelijk inzag was het te laat. Joden werden niet meer aangenomen op universiteiten.

Hij kon ook prachtig piano spelen en samen met zijn broer Aaron die viool speelde  gaven ze thuis concerten en Saartje mijn grootmoeder zat dan te genieten.

Na de oorlog wilden goede vrienden de piano vleugel servies boeken zilvergoed enzovoorts niet meer terug geven.  Ik vind het daarom heel bijzonder en uniek dat mijn kleinkinderen ieder een instrument bespelen en zie ik het als een verlengstuk van hem.

Mijn vader voelde zich helemaal in de eerste plaats een Steenwijker; hier was hij opgegroeid, hier lagen zijn wortels . Ook voelde hij zich helemaal niet als een Jood maar meer een mens van de wereld,  van het heelal. Daarom is het zo een tragedie dat juist hij de dood vond omdat hij een jood was hij had niemand ooit kwaad gedaan. Hij heeft geen graf. Daarom deze steen opdat wij hem niet zullen vergeten. יהי זכרו ברוך אמן  Gezegend zal zijn nagedachtenis zijn Amen.

Adoptie steen

Deze steen is geadopteerd door Sarah Katznelson-Slager.

Datum steenlegging: 17 september 2017. Op 8 september 2018 is de steen door Sarah na herlegging opnieuw onthuld.

Kaddisj voor Johan Slager
Kaddisj voor Johan Slager

De vijf laatste Stolpersteine werden op 17 september gelegd in Steenwijk. Het was mede door de toespraken van Sarah Katznelson-Slager bij de stenen voor haar vader Johan, haar grootmoeder Sara, haar oom Aron en haar oudtantes Veronika en Bertha een diep ontroerende middag. Sarahs beide dochters en haar kleinkinderen reikten de stenen aan en legden met Sarah rozen bij elke steen.Haar schoonzoon Yitzak Davidov sprak bij elke woning het Kaddisj-gebed uit.

Na afloop was er koffie en thee in het parochiehuis. De kleinzoons van Sarah speelden hier Hebreeuwse muziek. Sarah vertelde zelf vol humor over de moeilijke eerste jaren in Israël waar ze met haar moeder en stiefvader woonde vanaf 1951. Er was te weinig eten en onvoldoende woonruimte in het nieuwe land dat in die tijd werd overspoeld door vluchtelingen uit de Arabische landen. “Ik ben een kind van oorlogen”, zei Sarah. Ze werd geboren in de Tweede Wereldoorlog maar maakte ook de angstige dagen van de oorlogen in 1967 en 1973 mee waarin Israël tegen een grote overmacht stond. Sarah sloot af met: “Am Israël chai, het volk Israël leeft.”

Gerelateerd:

  • Scholieren Driesprong herdenken in Eesveen
    Scholieren Driesprong herdenken in Eesveen
  • Langs Stolpersteine -  4 wandelingen rond 4 mei
    Langs Stolpersteine - 4 wandelingen rond 4 mei
  • 14 oktober: avond in De Klincke
    14 oktober: avond in De Klincke
  • Bestuur scouting poetst stenen
    Bestuur scouting poetst stenen
  • Geruisloos verdwenen uit de bibliotheek
    Geruisloos verdwenen uit de bibliotheek

Primaire Sidebar

Struikelstenen

  • Struikelstenen
    • Adressen
    • Namen
    • Gunter Demnig
    • Links
Steun ons
Bekijk film

Before Footer

Steenwijk1
Steenwijk2
Steenwijk3
Steenwijk4
Steenwijk5

Footer

Nieuwsbrief

Wilt u op de hoogte blijven van de activiteiten van de Stichting? Schrijft u zich dan in voor onze nieuwsbrief.

Over de stichting

Stichting Stolpersteine Steenwijk is opgericht om te zorgen dat de Steenwijkse slachtoffers van de naziterreur niet vergeten worden.

Lees meer…

Contact

Stichting Stolpersteine Steenwijk
Molenstraat 32
8331 HR Steenwijk

ANBI: 853982247

Mail ons…

Donateurs gezocht

De Steenwijker stichting heeft als doel om het Joods erfgoed te bewaren. Daarbij kunnen we uiteraard uw hulp goed gebruiken.

Steun ons…

  • Contact
  • Sitemap

© 2023 · struikelsteen.nl